Ślub panieński

Opatrznościowym zrządzeniem Bożym oraz przezornością wierzącej matki na nianię Dymfny została wybrana gorliwa chrześcijanka. W tym też duchu, w tajemnicy przed ojcem, wychowywała małą, przygotowując ją do chrztu.

Sakramentu udzielił dziewczynce ks. Gerebran, który został później jej nauczycielem, spowiednikiem i przyjacielem. Był to niezwykle świątobliwy kapłan. Można by współczesnym językiem powiedzieć, że ten ksiądz był katechetą, który wprowadzał młodziutką dziewczynkę w życie duchowe, zaznajamiał z prawdami wiary i uczył chrześcijańskiego życia i postępowania. Dymfna była mądrą i chętną do nauki dziewczynką. Czyniła więc szybko postępy w madrości i łasce.

Chociaż była po matce nieprzeciętnej urody i wzbudzała zachwyt oraz zainteresowanie płci przeciwnej, to podobnie jak wiele innych szlachetnych irlandzkich panien przed nią i po niej, przepełniona zapałem i miłością do Jezusa Chrystusa, Jego wybrała na swego oblubieńca i poświęciła Mu się w ślubie czystości, przyrzekając zachować dziewictwo do śmierci.

za: I. Kisiel, Święta Dymfna, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2016.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz