Damon myślał, że jak usunie ze swojej drogi przeszkodę, jaką dla niego stanowił ks. Gerebran, to piętnastoletnia wówczas Dymfna wróci z nim posłusznie do domu jako jego małżonka. Od córki dowiedział się jednak o innym Oblubieńcu, któremu oddała nie tylko serce i rękę, ale też ciało i duszę.
Jako że z Bogiem walki podjąć bezpośrednio nie mógł, to uczynił coś, co normalnie wydaje się nieprawdopodobne i niezwykle okrutne. W akcie szaleństwa... poderżnął gardło własnej córce. Dziewczyna, osuwając się na kolana, już prawie bezgłośnie, jedynie ruchem warg, wypowiedziała akt oddania swej duszy Bogu i Najświętszej Panience i padła martwa u stóp ojcowskich. Miało to miejsce 15 maja między rokiem 620 a 640.
Dymfna została kanonizowana w 1249 roku. Ze względu na młody wiek, urodę oraz wybór dziewictwa i męczeństwa nazywana jest dziś Lilią Irlandii i przedstawiana z atrybutami takimi jak: miecz (narzędzie jej męczeństwa), koniczyna (symbol Irlandii), biała lilia (symbol dziewictwa).
za: I. Kisiel, Święta Dymfna, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2016.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz